VERSLAG ROPARUN 2015
Op zaterdag 23 mei verzamelde de teamleden van Runningteam Korendijk zich om 11.00 uur bij de Eendrachtshoeve. Na aankomst van de touringcar, met de chauffeurs Rawien en John, werd alles wat we nodig hebben voor drie dagen Roparun ingeladen: Maaltijden, matrassen, drinken, brood, magnetrons, aggregaten etc.
Na het plakken van de sponsorstickers vertrokken we om 12.30 uur richting Parijs, uitgezwaaid door familie, vrienden en kennissen. Net voor vertrek werden Peter en Arja de Regt, die 25 jaar waren getrouwd, nog even in het zonnetje gezet en werd er een cadeautje namens het team overhandigd. Datzelfde gebeurde ook bij Ben Spuij, die jarig was. Ook hij kreeg een presentje.
Na de tussenstop, zoals gebruikelijk in Nazareth, werd de rit vervolgd richting Parijs. Kort voor het betreden van de startlocatie werden de busjes nog even volgetankt. Tanken in Frankrijk blijft bijzonder: eerst betalen en dan pas werkt de pomp.
Aangekomen op de startlocatie zijn Arie en Ben zich namens team 121 gaan melden en werd het eerste interview door Radio Hoeksche Waard opgenomen. Riet, Margareth en Sandra waren toen al druk bezig met de maaltijden, ook dit jaar weer gemaakt in Verzorgingshuis Heemzicht in Piershil. Binnen het uur had iedereen heerlijk gegeten en werden de laatste voorbereidingen getroffen voor de start: de Garmins en Tom Toms installeren, rugnummers uitdelen, verlichting nog een laatste keer controleren.
Om 21.46 startte ons team samen met o.a. Hoeksche Waard Runners. Martijn vertrok vanaf de start, gezamenlijk met Jan Vos en Arjan als lopers en Jordie en Jaco als fietsers en Johan met Peter op de bus. Na de start vertrok de rest van het team naar Saint Witz, een plaatsje net voor Plailly waar de eerste wissel plaatsvond. Bij de eerste tijdmeting bleek dat we gemiddeld 13,25 km per uur liepen, wat ruim boven de opgegeven 12,5 km per uur lag. De temperatuur was heerlijk, ook toen Teun, Marja en Jan Zwijgers als lopers vertrokken richting Vaucelles. Het werd echter al snel heel erg koud, de temperatuur daalde naar 3 graden.
In Vaucelles vond de eerste grote wissel plaats, een nieuw busduo (Wilco en Anita), nieuwe fietsers (Krijn en Ad) en de volgende lopers (Inge, Marianne en Martijn). Zij hadden vooral last van de lage temperaturen. Maar al heel vroeg kwam het zonnetje tevoorschijn en werd de temperatuur aangenamer. Alles verliep vlekkeloos, goede wissels in Marest sur Matz en Freniches en de snelheid nog steeds op 13,3 km per uur.
Johan ging dit jaar voor de tweede keer mee als chauffeur en je kon merken dat hij ervaring had opgedaan de eerste keer. Johan kreeg het verzoek van Peter om hem even af te zetten bij een dixie in Beauvois, waar het team weer een wissel had. Johan presteerde om zijn bus een meter voor de dixie te parkeren zodat Peter bijna ongezien de dixie in kon stappen. Even later kwam Peter opgelucht uit de dixie en werden hetgeen hij had aangetroffen bij het betreden van de dixie uitgebreid besproken!
In de volgende stopplaatsen Brancourt, Briastre en Sebourg was de temperatuur zo aangenaam geworden dat de teamleden die rond de touringcar bivakkeerden uitgebreid konden genieten van de zon. Het tempo zat er ondanks de warmte nog steeds goed in.
Wel ontstonden de eerste probleempjes bij de lopers. De masseurs Arjette en Johan kregen het wat drukker maar kregen het voor elkaar om de lopers weer op de been te krijgen.
De warme maaltijd werd door het team genuttigd op het prachtige pleintje achter de kerk in Vaudignies, de eerste stopplaats in België.
Voor het derde jaar trokken we vervolgens door naar de Frituur in Herfelinge. Een plaats waar we altijd welkom zijn. De eigenaars gaven zelfs aan ons weer te herkennen en zij waren ook niet vergeten dat we vorig jaar om ijs hadden gevraagd. Toen was er niet veel ijs aanwezig, maar dat was nu anders. Speciaal voor ons (maar ook voor andere teams uiteraard) was er ijs ingeslagen. Ad en Krijn, inmiddels omgedoopt tot de Kabouters, kregen daar door dat ze erg fotogeniek waren, want ze lieten zich uitgebreid door de eigenaars van de Frituur op de foto zetten. Of hun foto in de Frituur komt te hangen zullen we volgend jaar zien. We werden daarna uitgezwaaid en trokken verder richting Opwijk. Omdat Marianne wat extra verzorging nodig had kort nadat ze was gestart met lopen – ze moest ingetapet worden – bood Sandra spontaan aan om tijdens het intapen de rol van Marianne over te nemen. Sandra trok haar schoenen aan en begon met een eerste kilometer van 15 km per uur. Later verklapte ze dat de weg daar iets naar beneden liep waardoor ze deze hoge snelheid kon halen. Marianne kwam al weer snel terug en we bereikten zonder kleerscheuren Opwijk. Daar kwamen we al snel twee bekenden tegen. Henk van Hal en Kees de Klerk, beiden dit jaar voor het eerst geen deel uitmakend van het team, konden het toch niet laten en kwamen ons opzoeken. Helaas was het weer wat minder geworden en regende het enkele uren. Het circus trok verder naar Temse waar we weer op onze vaste stopplaats bij het benzine station konden parkeren. Henk en Kees, die beide alle ins en outs van het team kennen, wisten natuurlijk dat hier altijd de broodjes Unox worst worden genuttigd. Ze gaven dan ook schoorvoetend toe dat ze toch o.a. voor dat broodje ons waren komen opzoeken.
De tweede nacht eindigde in Antwerpen. De regen werd langzaam minder, het team werd steeds rustiger. Zoals altijd proberen velen van het team in Antwerpen even de ogen te sluiten. Iedereen wil natuurlijk proberen om fris en fruitig Nederland in te gaan, want daar werd in bijna elke plaats feest gevierd. Na de etappe richting Hoogerheide bleek dat opnieuw geïmproviseerd moest worden met lopers. Er gingen vier lopers op pad. Emiel was bereid om zijn taak als chauffeur even los te laten en heeft een etappe meegelopen, waardoor Martijn ook weer tijdig opgelapt kon worden voor de laatste etappe. De Kabouters (Krijn en Ad) hadden in Hoogerheide hun volgende foto moment. Op weg naar de wisselplek, waar ze moesten starten, kwamen ze een dweilband tegen. De heren stapten van hun fiets, eisten de instrumenten op en gingen op de foto, die vervolgens het internet op werd geslingerd en door vele geïnteresseerden werd bekeken. Of de heren ook voor optredens zijn geboekt is nog niet bekend.
De touringcar was ondertussen gearriveerd in Numansdorp, waar veel familieleden ons al kwamen opzoeken. Ook de doorkomst in Numansdorp was fantastisch. Een groot deel van het team pakte de fiets om mee te genieten in de laatste kilometers richting de Coolsingel. Maar eerst nog door Klaaswaal, Oud-Beijerland en vervolgens nog richting Barendrecht.
Uiteindelijk finishte het team om 15.06 uur bij de Erasmusbrug met een gemiddelde snelheid van 12,62 uur, een prachtig resultaat. Vanaf daar ging men richting de Coolsingel, waar het voltallige team inclusief de chauffeurs Rawien en John door duizenden mensen werd verwelkomd.
Na terugkomst in Zuid-Beijerland werd na het leegruimen van de bus nog een biertje gedronken en werden de medailles door Arie aan de lopers uitgereikt. Een prachtig Roparunavontuur, versie 2015, werd daarmee afgesloten.
Runningteam Korendijk 2015 bestond uit:
Lopers: Jan Vos, Jan Zwijgers, Martijn Korbijn, Teun Noorhoek, Inge van Heteren, Marianne Hofman, Marja Sundermeijer en Arjan van der Velde
Fietsers: Ad Forman, Krijn Duiven, Jordie Hofman en Jaco Weij
Catering: Riet Stolk, Margareth v.d. Meeberg en Sandra Kannekens
Chauffeurs: Wilco Blaak, Johan van Driel, Toon Bongaard en Emiel van Gemert
Navigators: Anita Vos en Peter de Regt
Masseurs: Johan van Wensen en Arjette Willemse
Buschauffeurs: Rawien en John
Teamcaptains: Ben Spuij en Arie van Gemert